брамі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брамі́н брамі́ны
Р. брамі́на брамі́наў
Д. брамі́ну брамі́нам
В. брамі́на брамі́наў
Т. брамі́нам брамі́намі
М. брамі́не брамі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

брамі́н м. (жрец) брами́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брами́н (жрец) брамі́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)