бо́ўтаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Памешваць, рухаць чым-н. у вадкасці.

Б. апалонікам.

Б. вяслом.

2. чым. Рабіць рухі з боку ў бок ці ўзад і ўперад.

Б. нагамі.

|| зак. і аднакр. бо́ўтнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бо́ўтанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́ўтаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бо́ўтаю бо́ўтаем
2-я ас. бо́ўтаеш бо́ўтаеце
3-я ас. бо́ўтае бо́ўтаюць
Прошлы час
м. бо́ўтаў бо́ўталі
ж. бо́ўтала
н. бо́ўтала
Загадны лад
2-я ас. бо́ўтай бо́ўтайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бо́ўтаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бо́ўтаць несов.

1. (жидкость) болта́ть; взба́лтывать;

б. міксту́ру — взба́лтывать миксту́ру;

б. лы́жкай — болта́ть ло́жкой;

2. (ударять по воде) плеска́ть;

не ~тай вёсламі — не плещи́ вёслами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Рухаць чым‑н. у вадкасці; мяшаць, перамешваць што‑н. вадкае; плюхаць. Ціха ля агню, толькі трашчыць вогнішча ды ў лозах у вадзе, што злецілася, боўтае рыба. Пташнікаў. На ім [ўслоне] стаяла дзежка цеста, І апалонік то і дзела Па дзежцы боўтаў жвава, смела. Колас. Лыжкаю, якую бывалыя рукі лыкам прывязалі да галінкі, .. [Пархвеныч] боўтае ў вядзёрку, збірае накіп з юшкі. Накіпу ўжо і няма, а ён усё боўтае ды боўтае лыжкаю. Карамазаў.

2. чым. Рабіць рухі чым‑н. звешаным. Падлубны ціхенька пасвістваў, боўтаючы нагамі пад лавай. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ўтаць

1. (пра вадкасці) schütteln vt, dúrchschütteln vt;

2. (плёскаць) plätschern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Бо́ўтаць (у розных значэннях; БРС, Янк. II, Бір. Дзярж., Шат.). Рус. болта́ть, укр. бо́вта́ти, польск. bełtać. Слав. bъlt‑ або bьlt‑. Сюды таксама адносяцца баўта́ць ’боўтаць’ (Нас., Касп.), баўця́к ’рыбная сець’ (Касп.), а таксама балта́ць (Шат.), балты́ш ’палка, якою заганяюць рыбу ў сець’ (Шат.). Гэтыя апошнія формы маюць ‑л‑ (замест ‑ў‑), якое сустракаецца на ўсходзе Беларусі. Лічыцца гукапераймальным словам. Параўн. ням. poltern ’стукаць’, літ. bildė́ti ’шумець, грымець’ і г. д. Бернекер, 118; Праабражэнскі, 1, 35; Брукнер, 20; Слаўскі, 1, 30; Фасмер, 1, 190.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

взба́лтывать несов. бо́ўтаць, узбо́ўтваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

болтыха́ть несов., прост. бо́ўтаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бо́ўтанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. боўтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць боўтаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)