берасця́нка

‘труба (музычны інструмент)’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. берасця́нка берасця́нкі
Р. берасця́нкі берасця́нак
Д. берасця́нцы берасця́нкам
В. берасця́нку берасця́нкі
Т. берасця́нкай
берасця́нкаю		 берасця́нкамі
М. берасця́нцы берасця́нках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

берасця́нка

‘каробка; човен’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. берасця́нка берасця́нкі
Р. берасця́нкі берасця́нак
Д. берасця́нцы берасця́нкам
В. берасця́нку берасця́нкі
Т. берасця́нкай
берасця́нкаю		 берасця́нкамі
М. берасця́нцы берасця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

берасця́нка

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. берасця́нка берасця́нкі
Р. берасця́нкі берасця́нак
Д. берасця́нцы берасця́нкам
В. берасця́нку берасця́нак
Т. берасця́нкай
берасця́нкаю		 берасця́нкамі
М. берасця́нцы берасця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

берасця́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Каробка, сплеценая з бяросты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берасця́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных; зяблік.

|| прым. берасця́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

берасця́нка I ж. (берёстовая коробка) берестя́нка, ту́ес м., туесо́к м.

берасця́нка II ж., зоол. зя́блик м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

берасця́нка ​1, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Каробка, сплеценая з бяросты.

2. Лёгкі адна- або двухвёсельны човен.

берасця́нка ​2, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Невялікая лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных; зяблік. Жыве берасцянка ў сухіх хвойных і лісцевых лясах, яна не любіць вільготных і балоцістых мясцін. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕРАСЦЯ́НКА,

1) лёгкі адна- або двухвёславы човен. Аснова — драўляны каркас, абцягнуты спец. апрацаванай бяростай. Здаўна бытавалі на Палессі, а таксама ў народаў Амурскага басейна (нанайцаў, ульчаў, эвенкаў).

2) Невялікая бочачка з вечкам для захоўвання мёду, круп, прыпраў і інш. прадуктаў у беларусаў. Рабілі з берасцянага скрутка, канцы якога замацоўвалі фігурным злучэннем у «замок». Сценкі берасцянкі аздаблялі ціснёным узорам у выглядзе сеткі ці хваёвых лапак; трубачкай ці цвіком наносілі ланцужкі ўзораў з кружочкаў і кропак. У наш час выйшлі з ужытку.

т. 3, с. 108

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕРАСЦЯ́НКА,

зяблік (Fringilla coelebs), птушка сям. ўюрковых, атр. вераб’інападобных. Пашырана ў лясной і лесастэпавай зонах Еўропы, у Паўн.-Зах. Афрыцы, Зах. Азіі. На Беларусі (нар. назва махнянка) — адна з самых шматлікіх птушак; жыве ў лясах, гаях, парках, скверах, садах.

Даўж. 10—17 см, маса 20—25 г. Апярэнне спіны ў самцоў шэра-бурае, грудзей, горла, шчок і верхняй ч. брушка — карычнева-чырвонае, крылаў і хваста — цёмна-бурае з зеленаватым адценнем і белымі палосамі, галавы і патыліцы — шаравата-блакітнае. Самка зеленавата-шэрая. Гняздо на дрэвах. Корміцца насякомымі і насеннем. Знішчае шкодных насякомых.

т. 3, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

берасця́нка ж

1. (каробка з бяросты) ein Korb aus Bírkenrinde;

2. заал Fink m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)