берасця́нка

‘каробка; човен’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. берасця́нка берасця́нкі
Р. берасця́нкі берасця́нак
Д. берасця́нцы берасця́нкам
В. берасця́нку берасця́нкі
Т. берасця́нкай
берасця́нкаю
берасця́нкамі
М. берасця́нцы берасця́нках

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)