Беражо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Беражо́к
Р. Беражка́
Д. Беражку́
В. Беражо́к
Т. Беражко́м
М. Беражку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беражо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. беражо́к беражкі́
Р. беражка́ беражко́ў
Д. беражку́ беражка́м
В. беражо́к беражкі́
Т. беражко́м беражка́мі
М. беражку́ беражка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

беражо́к, -жка́ м., уменьш.-ласк.

1. в разн. знач. бережо́к;

2. (сосуда) кра́ешек;

3. (ткани, одежды) кро́мка ж.; каёмка ж.;

4. (льда) кро́мка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беражо́к м

1. (ракі, возера) schmáles Úfer n -s, -;

2. (пасудзіны) Rand m -es, Ränder;

3. (тканіны) Saum m -(e)s, Säume, Kánte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бе́раг, -а, М -разе, мн. берагі́, -о́ў, м.

1. Край, паласа зямлі каля вадаёма.

Пясчаны б.

2. Суша (у процілегласць вадзе).

Сысці на б.

3. Край тканіны.

Б. палатна.

4. Верхні край якой-н. пасудзіны.

Вядро вады роўна з берагамі.

◊

Прыстаць да берага (разм.) — знайсці якое-н. месца для пастаяннага жыцця.

|| памянш. беражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м. (да 1, 3 і 4 знач.).

|| прым. берагавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Абрэзаны край, беражок.

Кніга з зялёным абрэзам.

2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала.

Страляць з абрэза.

◊

У абрэз (разм.) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца.

Грошай у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дма, ‑ы, ж.

Наносны пясчаны пагорак. Зноў і зноў на беражок тонкай выдмаю пясок вольны вецер сцеле. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brzeżek

м. беражок; краёк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fringe [frɪndʒ] n.

1. махры́

2. гры́ўка

3. край, бе́раг, беражо́к; ускра́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Паслініць трохі або дадаткова. [Адам], сагнуўшыся над зверчанай цыгаркай падслініць беражок, каб заляпіць яе, кінуў: — Было [каханне]!.. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)