БЕ́ДНАЯ КУЦЦЯ́,

гл. ў арт. Куцця.

т. 2, с. 371

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

халу́па, -ы, мн. -ы, -лу́п, ж.

Невялікая бедная хата.

Жыць у халупе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспаса́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж. (уст.).

Бедная дзяўчына, якая не мае пасагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падзо́л, -у, м.

Бедная на пажыўныя элементы шаравата-белая глеба.

|| прым. падзо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бе́дны бе́дная бе́днае бе́дныя
Р. бе́днага бе́днай
бе́днае		 бе́днага бе́дных
Д. бе́днаму бе́днай бе́днаму бе́дным
В. бе́дны (неадуш.)
бе́днага (адуш.)		 бе́дную бе́днае бе́дныя (неадуш.)
бе́дных (адуш.)
Т. бе́дным бе́днай
бе́днаю		 бе́дным бе́днымі
М. бе́дным бе́днай бе́дным бе́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бе́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае дастаткова матэрыяльных сродкаў; небагаты, незаможны.

Б. чалавек.

2. Аднастайны, мізэрны; які мае недахоп у чым-н.

Бедная расліннасць.

Б. слоўнікавы запас.

3. Нешчаслівы, які выклікае спачуванне да сябе.

Беднае дзіця.

4. Танны, просты.

Б. гардэроб.

Бедная вопратка.

|| наз. бе́днасць, -і, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

banana republic [bəˌnɑ:nərɪˈpʌblɪk] n. derog. бана́навая рэспу́бліка (бедная, палітычна незбалансаваная краіна, якая фінансава залежыць ад замежнай дапамогі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насі́лу, прысл.

З вялікімі цяжкасцямі, ледзь-ледзь. Насілу дайсці. Насілу ўратавацца. □ Перадрыжала бедная Аленка на экзаменах. Насілу-насілу паступіла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кур’ёз, ‑у, м.

Недарэчны выпадак, смешнае здарэнне. Бедная слоўная палітра прыводзяць часамі проста да кур’ёзаў, калі сур’ёзнае становіцца смешным. Скрыган.

[Ад фр. curieux, curieuse — забаўны, цікавы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэразём, ‑у, м.

Светлая глеба пустынных ці пустынна-стэпавых раёнаў, бедная перагноем, з вялікай колькасцю солей, урадлівасць якой дасягаецца толькі шляхам арашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)