Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ба́яцьнесов., разг.
1. ска́зывать;
2. ба́ять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́яць, ба́ю, ба́еш, бае; незак.
Разм.
1. Расказваць байкі, казкі. Як пачне [дзед Нупрэй] баяць пра добрых мядзведзяў, хітрых лісіц ды злых ваўкоў, дык пра ўсё забудзеш.Рылько.[Алена:] — Спі, мой хлопчык, ноч малая, Ходзіць вецер, казкі бае.Глебка.
2. Гаварыць, паведамляць што‑н. [Сарафіма:] — Ці то праўду Цімохаў блазюк баяў, што да цябе [Тэклі] сынок ляціць у госці?Краўчанка.[Дзядзька Раман:] — А хто ж яго ведае, — даўно было гэта, але так баюць старыя людзі.Колас.— Хадзі, паслухай, што баюць вунь, — зашаптала суседка Пётрысе, — страх які...Галавач.// Весці пустыя размовы, балакаць. Прыйшоў [Шаманскі]. Бачыць, сядзяць сабе дзядзькі на прызбе, тытунь смаляць, байкі розныя баюць.Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́яцьразм erzählen vt;
ба́яць ка́зкі Märchen erzählen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зба́яць, збаю, збаеш, збае.
Зак.дабаяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́янне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.баяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выба́іваць ’выгаворваць, папракаць’ (Нас.). Гл. ба́яць ’гаварыць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тараба́йка ’балаболка’ (хойн., Шатал.), ’бразготка’, ’лапатуха’ (Ян.), тараба́лка ’балбатуха’ (парыц., Янк. Мат.). Ад тарабаніць1 (гл.), пад уплывам баяць, байка, гл.