батра́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. батра́цкі батра́цкая батра́цкае батра́цкія
Р. батра́цкага батра́цкай
батра́цкае		 батра́цкага батра́цкіх
Д. батра́цкаму батра́цкай батра́цкаму батра́цкім
В. батра́цкі (неадуш.)
батра́цкага (адуш.)		 батра́цкую батра́цкае батра́цкія (неадуш.)
батра́цкіх (адуш.)
Т. батра́цкім батра́цкай
батра́цкаю		 батра́цкім батра́цкімі
М. батра́цкім батра́цкай батра́цкім батра́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

батра́цкі батра́цкий, батра́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць батраку, уласцівы батраку; складаецца з батракоў. Батрацкі хлеб быў дужа горкі. Ты ўспамінаеш са слязой, Як жала, ткала, на вячоркі Хадзіла ў дом чужы зімой. Ляпёшкін. Слоў у песні нямнога, ды словы — простыя і горкія, як батрацкая доля. Брыль. [Селянін:] — А Сёмку-матроса, які быў у батрацкім камітэце, выдаў пан немцам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

батра́цкі Knechts-, Tágelöhner-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

батра́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Наёмны сельскагаспадарчы рабочы; парабак.

Ісці ў батракі.

|| ж. батра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. батра́цкі, -ая, -ае.

Батрацкая доля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

батра́цкий парабко́ўскі, батра́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батра́ческий парабко́ўскі, батра́цкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батра́чы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і батрацкі. Не дарэмна кажуць: «Батрачы хлеб — сабачы». Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́ркнуць, -ну, -неш, -не; агорк, -кла і аго́ркнуў, -нула; -ні; -нуты; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і згоркнуць.

Масла агоркла.

2. перан. Надакучыць, абрыдзець; стаць невыносным, цяжкім.

Агоркнуў хлеб батрацкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аго́ркнуць, ‑не; пр. агорк, ‑ла і агоркнуў, ‑нула; зак.

1. Тое, што і згоркнуць.

2. перан. Вельмі надакучыць, абрыдзець. Толькі цікуе [сталяр] спадылба, як той воўк, — сказала мама. — А робіць — ну, што мокрае гарыць. Агоркла ўжо глядзець на гэту работу... Брыль. // Стаць невыносным, цяжкім. Жыў ён [муж] бедна. Спадзяваўся Свой прыдбаць куточак, Хату вывесці, зямелькі Прыкупіць шматочак, Бо агоркнуў хлеб батрацкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)