баро́даўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -давак, ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш.

|| прым. баро́давачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баро́даўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баро́даўка баро́даўкі
Р. баро́даўкі баро́давак
Д. баро́даўцы баро́даўкам
В. баро́даўку баро́даўкі
Т. баро́даўкай
баро́даўкаю		 баро́даўкамі
М. баро́даўцы баро́даўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баро́даўка ж. борода́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баро́даўка, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑давак; ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш. — Цяпер мо справы рушаць. Як думаеш? — пытаўся Кастусь, пыхкаючы папяроскай і разглядваючы самазадаволены твар Хрысцюка з гарошынкамі бародавак на шчоках. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баро́даўка ж Wárze f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Баро́даўка (БРС, Шат., Мал., Сцяшк. МГ). Рус. борода́вка, укр. боро́да́вка, польск. brodawka, чэш. bradavice, bradavka, балг. брада́вица, серб.-харв. бра̀давица і г. д. Прасл. *bordavьka, *bordavica. Утварэнне ад слав. *borda ’барада’ (гл.). Бернекер, 73; Праабражэнскі, 1, 37; Фасмер, 1, 196. Параўн. таксама Шанскі, 1, Б, 171. Махэк₂ (63) лічыць, што прасл. форма была *vorda, *vordavъka, *vordavica, роднасная ням. Warze ’тс’, якая потым трапіла пад уплыў слав. borda ’барада’ (гэтую версію падтрымлівае Трубачоў, Дополн., 1, 196).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

борода́вка баро́даўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verruca [vəˈru:kə] n. BrE (pl. verrucas or verrucae) баро́даўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kurzajka

ж. бародаўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Háutwarze

f -, -n баро́даўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)