Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
barbaric
[bɑ:rˈbærɪk]
adj.
1) ба́рбарскі, дзіку́нскі
2) прыміты́ўны, першабы́тны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
barbarian
[bɑ:rˈberiən]1.
n.
ба́рбар -а m.; дзіку́н -а́m.
2.
adj.
ба́рбарскі, нецывілізава́ны; дзіку́нскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ба́рбар ’варвар’, ба́рбарскі ’варварскі’. Укр. (ст.) барбарскый. Запазычанне (мабыць, праз польск.barbar ’варвар’; да польск. слова гл. Брукнер, 15) з лац.barbarus (< грэч.βάρβαρος), якое распаўсюджана і ў зах.-еўрап. мовах (ням.Barbar і г. д.). Да гісторыі слова гл. Клюге, 51 і асабліва падрабязна MESz, 1, 247–248. Таксама з польск. мовы ўзята барбары́нства ’варварства’, барбары́нскі (Нас.). Гл. Кюнэ, Poln., 43.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Gothic
[ˈgɑ:Өɪk]1.
n.
1) го́тыка f., гаты́чны стыль
2) го́цкая мо́ва
3) gothic — гаты́чны шрыфт
2.
adj.
1) гаты́чны (стыль, архітэкту́ра)
2) го́цкі (мо́ва, культу́ра)
3) нецывілізава́ны, прыміты́ўны, ба́рбарскі
4) Obsol. герма́нскі, тэўто́нскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
savage
[ˈsævɪdʒ]1.
adj.
1) дзі́кі, дзікі́
2) нецывілізава́ны, ба́рбарскі; дзіку́нскі
savage customs — дзіку́нскія звы́чаі
3) лю́ты, зьве́рскі
a savage dog — лю́ты, кусьлі́вы саба́ка
4)
а) мо́цна ўзлава́ны, разью́шаны
б) неперабо́рлівы ў сло́вах, ла́янцы
5) непрыру́чаны, дзі́кі, дзікі́
2.
n.
1) дзіку́н -а́m., дзіку́нка f.
2) нястры́мны, шалёны або́ лю́ты чалаве́к
3) нявы́хаваны чалаве́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)