Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бала́кацьнесов., разг. бала́кать, каля́кать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бала́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Весці гутарку, размаўляць. [Тарас:] — Балакаў я тут нядаўна з людзьмі.. Нялёгка нам прыйдзецца, але... Калі трэба, дык будзем ваяваць, хто як можа.Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бала́кацьразм.абл. schwátzen vi, pláudern vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Бала́каць (Нас., БРС, Бір. Дзярж., ДАБМ, 915). Рус.бала́кать, укр.бала́кати, польск.bałakać. Аснова *bal‑, мабыць, расшыраны і.-е. корань *bhā‑ ’гаварыць’ (гл. ба́іць, ба́яць). Але не выключаецца і гукапераймальнае яе паходжанне (параўн. балабо́ніць, балабо́ліць). Гл. Праабражэнскі, 1, 13; Махэк₁, 33. Вельмі няпэўная этымалогія Смаль–Стоцкага (< *ba‑kati, ад выклічніка ба!), Slavia, 5, 10. Сюды і бала́ка ’гаварун’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
балагу́ритьнесов.бала́каць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бала́катьнесов., обл.бала́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растаба́рыватьнесов., прост.бала́каць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бала́канне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.балакаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)