байстру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм., груб.).

Пазашлюбнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

байстру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. байстру́к байструкі́
Р. байструка́ байструко́ў
Д. байструку́ байструка́м
В. байструка́ байструко́ў
Т. байструко́м байструка́мі
М. байструку́ байструка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

байстру́к, -ка́ м., презр., груб. внебра́чный ребёнок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

байстру́к, ‑а, м.

Разм. груб. Пазашлюбнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

байстру́к м. разм. груб. úneheliches Kind, áußereheliches Kind; Bánkert m -(e)s, -e (уст.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

байстру́к

(польск. bajstruk, ад с.-н.-ням. bastard < лац. bastardus)

пазашлюбнае дзіця (параўн. бенкарт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Байстру́к 1 бастру́к ’пазашлюбнае дзіця’ (Бяльк., Нас., Касп., Шат., Маш., Сцяшк. МГ, БРС); байструкі ’кураняты, якіх курыца выседзела тайком’ (Інстр. III). Рус. бастрю́к, бастры́к, бастро́к, байстрю́к, байстры́к, укр. байстрю́к, байстру́к, ба́йстер, бастрю́к. Запазычанне з польск. bajstruk (< с.-в.-ням. bastard < лац. bastardus ’тс’). Фасмер, 1, 139; Рыхардт, Poln., 32; Кюнэ, Poln., 42.

Байстру́к 2 бастру́к ’кароткае бервяно, якое кладзецца ў прасценак паміж вокнамі; кавалак бервяна, якім нарошчваюць бярвенне ў сцяне; адлегласць паміж бэлькамі’ (Шушк.). Метафарычнае ўжыванне слова байстру́к 1. Да семантычнага пераходу параўн. укр. копи́л ’байструк; бэлька, слупок’, рус. байстры́к ’байструк; жардзіна, якой прыціскаюць сена’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

банка́рт м., презр., груб., см. байстру́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bastard [ˈbɑ:stəd] n.

1. dated пазашлю́бнае дзіця́, байстру́к

2. slang, taboo вы́радак, па до́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ля́рва, ‑ы, ж.

Разм. груб. Грубая, гультаяватая жанчына. Падскочыў злосна да Данілы. — Холера, з лярвы ты байструк! — Схапіў за чуб ды ў сцяну стук! Такі прыём быў у Гедвілы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)