байстру́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. байстру́к байструкі́
Р. байструка́ байструко́ў
Д. байструку́ байструка́м
В. байструка́ байструко́ў
Т. байструко́м байструка́мі
М. байструку́ байструка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)