Бабры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бабры́
Р. Бабро́ў
Д. Бабра́м
В. Бабры́
Т. Бабра́мі
М. Бабра́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бабры (в.) 2/50; 5/263 (к.); 6/540

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бабё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бабё́р бабры́
Р. бабра́ бабро́ў
Д. бабру́ бабра́м
В. бабра́ бабро́ў
Т. бабро́м бабра́мі
М. бабры́ бабра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пазгрыза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Згрызці ўсё, многае.

Бабры пазгрызалі асіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бо́бр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бо́бр
Р. Бабра́
Д. Бабру́
В. Бо́бр
Т. Бабро́м
М. Бабры́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размно́жыцца, -жуся, -жышся, -жыцца; зак.

1. Павялічыцца ў колькасці, ліку.

2. Распладзіцца, развесціся (пра раслінныя і жывёльныя арганізмы).

Размножыліся бабры.

|| незак. размнажа́цца, -а́ецца.

|| наз. размнажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Згрызці ўсё, многае. Пазгрызаць верхавінкі. Бабры пазгрызалі асіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пад’е́сці, -е́м, -ясі́, -е́сць; -ядзі́м, -ясце́, -яду́ць; пад’е́ў, -е́ла; -е́ш; -е́дзены (да 2 знач.); зак. (разм.).

1. Наесціся, паесці.

Не далі спакойна п.

2. што. З’есці знізу, ніжнюю частку чаго-н.

Бабры пад’елі дрэвы.

|| незак. пад’яда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стусава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Разм. Складаць у стус. Цэлае лета сядзеў над аповесцю ў Бабры, дзе піянерскую работу пры школе вёў. Старонку да старонкі стусаваў. Склалася гарушка, пачаў перачытваць — ніякага задавальнення. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадзі́цца, ваджу́ся, во́дзішся, во́дзіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць, жыць (пра жывёл, птушак і пад.); быць у наяўнасці.

Там водзяцца бабры.

Гэткае дабро ў нас даўно не водзіцца.

2. безас. Быць звычаем, правілам.

Як водзіцца ў нас.

3. з кім. Мець справу, сябраваць (разм.).

Не вадзіся больш з гэтым хлопчыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)