Бо́бр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бо́бр
Р. Бабра́
Д. Бабру́
В. Бо́бр
Т. Бабро́м
М. Бабры́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)