БАБО́ВАЯ РУДА́,

руда асадкавага і элювіяльнага паходжання з дробных акруглай або бобападобнай формы ўтварэнняў, часта канцэнтрычна-шкарлупінаватай будовы. У выглядзе бабовай руды бываюць жалезныя руды, марганцавыя руды, алюмініевыя руды і інш.

т. 2, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

со́я, -і, ж.

Бабовая расліна, насенне якой выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці і ў тэхніцы.

|| прым. со́евы, -ая, -ае.

С. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бабо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бабо́вы бабо́вая бабо́вае бабо́выя
Р. бабо́вага бабо́вай
бабо́вае		 бабо́вага бабо́вых
Д. бабо́ваму бабо́вай бабо́ваму бабо́вым
В. бабо́вы (неадуш.)
бабо́вага (адуш.)		 бабо́вую бабо́вае бабо́выя (неадуш.)
бабо́вых (адуш.)
Т. бабо́вым бабо́вай
бабо́ваю		 бабо́вым бабо́вымі
М. бабо́вым бабо́вай бабо́вым бабо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ара́хіс, ‑у, м.

1. Травяністая алейная бабовая расліна.

2. зб. Плады гэтай расліны, якія спажываюцца; земляныя або кітайскія арэхі.

[Ад грэч. arachis — зелле.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да бобу. Расце, сокам наліваецца бабовае каліва. Бялевіч. Пачула гэта курачка, пабегла на двор, знайшла там бабовае зерне і прынесла бабе. З нар. // Прыгатаваны з бобу. Бабовая каша — не голад. З нар.

2. у знач. наз. бабо́выя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца боб, гарох, лубін і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БУРАКО́ВЫЯ ТЛІ , насякомыя атрада раўнакрылых падатрада сысучых; шкоднікі буракоў і інш. с.-г. раслін. Найб. пашыраны ва ўсіх раёнах буракасеяння 2 віды: бураковая, або бабовая, тля (Afis fabae) і бураковая каранёвая тля (Pemphigus fuscicornus). Псуюць таксама пасевы бобу, бульбы, шпінату, гарбузоў і інш. раслін, асабліва моцна насеннікі буракоў.

Бураковая тля бывае бяскрылая і крылатая, даўж. 2 мм, чорная з шызым адценнем. Да 17 пакаленняў за год. Высмоктвае сокі з раслін, у выніку лісце скручваецца і завядае, расліна адстае ў росце, зніжаецца ўраджай. Зімуе ў стадыі яец. Бураковая каранёвая тля жаўтавата-белая, даўж. да 2,5 мм. Калоніі тлей жывуць на дробных карэньчыках раслін, якія вянуць, а пры недахопе ў глебе вільгаці гінуць. Цукрыстасць цукр. буракоў зніжаецца на 3—5%.

т. 3, с. 343

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

культу́ра ж.

1. Kultúr f -;

гісто́рыя культу́ры Kultúrgeschichte f -, -n;

дом культу́ры Haus der Kultúr, Kultúrhaus n -es, -häuser;

пала́ц культу́ры Kultúrpalast m -es, -paläste;

дзе́яч культу́ры Kultúrschaffende (sub) m -n, -n;

культу́ра мо́вы Spráchpflege f -;

культу́ра га́ндлю Verkáufskultur f;

2. (расліна) Kultúr f -, -en;

с.-г. сельскагаспада́рчыя культу́ры lándwirtschaftliche Kultúren;

бабо́вая культу́ра Hülsenfrucht f -, -früchte;

я́гадныя культу́ры Béerenobst n -(e)s;

тэхні́чныя культу́ры téchnische Nútzpflanzen, Industríepflanzen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)