аўча́рня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Хлеў для авечак, авечнік.

Калгасная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўча́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўча́рня аўча́рні
Р. аўча́рні аўча́рняў
Д. аўча́рні аўча́рням
В. аўча́рню аўча́рні
Т. аўча́рняй
аўча́рняю		 аўча́рнямі
М. аўча́рні аўча́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўча́рня ж. овча́рня;

◊ пусці́ць во́ўка ў ~ню — пусти́ть во́лка в овча́рню

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўча́рня, ‑і; Р мн. ‑рань; ж.

Авечы хлеў. Калгасная аўчарня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аўчарня 1/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АЎЧА́РНЯ,

кашара, пабудова для ўтрымання авечак, асноўны вытворчы будынак авечкагадоўчых фермаў і комплексаў. Звычайна маюць аддзяленні для розных груп авечак: бараноў-вытворнікаў, матак з ягнятамі, рамонтнага, адкормачнага пагалоўя; памяшканні для ягнення, штучнага кармлення ягнят і інш.

т. 2, с. 124

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аўча́рня ж. Scháfstall m -s, -ställe, Schäferéi f -, -en;

◊

воўк у аўча́рні ≅ der Hecht im Kárpfenteich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аве́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Авечы хлеў; аўчарня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

овча́рня ж. аўча́рня, -ні ж., аве́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schäferéi

f -, -en аўча́рня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)