Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
а́ўтар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто стварае мастацкі твор, навуковую працу, музыку, распрацоўвае праекты і пад.
А. рамана.
А. сімфоніі.
А. праекта.
|| прым.а́ўтарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
а́ўтарм.а́втор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́ўтар, ‑а, м.
Стваральнік літаратурнага або іншага мастацкага твора, навуковай працы, праекта і пад. Аўтар рамана. Аўтар гіпотэзы. Аўтар сімфоніі.
[Лац. autor.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́ўтармÁutor m -s, Autóren, Verfásser m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
а́ўтар
(лац. auctor)
стваральнік літаратурнага або іншага мастацкага твора, навуковай працы, праекта, вынаходства і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
А́ўтар (БРС), ст.-бел.авторъ з 1596 (Булыка, Запазыч.). Запазычана праз польскую мову або непасрэдна з лац.auctor. (Гіст. лекс., 104, 107). Параўн. таксама Рудніцкі, 1, 7; Фасмер, 1, 60; Шанскі, 1, А, 35–36; Собік, Poln.-rus., 168, і інш.
Аўта́р ’алтар’ (Федар., Яруш.). Запазычана вусным шляхам з польск.ołtarz, параўн. перадачу ł праз ў, а таксама польскія дыялектныя формы з націскам на апошнім складзе ołtárz, oltárz, outárz. У польскай мове праз чэшскую з лац.oltāre або ст.-в.-ням.altâri, гл. Рэчак, 44; Басай і Сяткоўскі, SFPS, 11, 18 (з літаратурай).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
а́ўтар
(лац. auctor)
стваральнік літаратурнага або мастацкага твора, навуковай працы, праекта, вынаходства, камп’ютэрнай праграмы і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
а́втора́ўтар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саты́рык, -а, мн. -і, -аў, м.
Аўтар сатырычных твораў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)