(Atlanta),
горад на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(Atlanta),
горад на
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
атла́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| атла́нт | атла́нты | |
| атла́нтаў | ||
| атла́нту | атла́нтам | |
| атла́нт | атла́нты | |
| атла́нтам | атла́нтамі | |
| атла́нце | атла́нтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Atlanta
г.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Атла́ндзер, атла́ндзір ’бестурботны, вісус, гультай’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГЕСПЕРЫ́ДЫ,
у
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
а́тлас
(
сістэматызаваны зборнік геаграфічных, гістарычных ці іншых карт з тлумачэннямі, а таксама малюнкаў, чарцяжоў, табліц.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
атла́нт
(
1) мужчынская статуя, якая падтрымлівае перакрыцце будынка, порціка;
2) першы шыйны пазванок у земнаводных, паўзуноў, птушак і млекакормячых.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АТЛА́НТ,
1) у старажытнагрэчаскай міфалогіі — асілак (тытан), які трымаў на сваіх плячах небасхіл. Атлант — бацька сямі плеяд і німфы Каліпсо. Паводле міфаў Персей ператварыў
2) У архітэктуры атлант — апора ў выглядзе мужчынскай статуі, што падтрымлівае перакрыцці будынка, балкона, порціка і
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)