Старая назва туркаў. (Паводле імя султана Асмана І, заснавальніка Асманскай імперыі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Старая назва туркаў. (Паводле імя султана Асмана І, заснавальніка Асманскай імперыі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
1) дынастыя турэцкіх султанаў
[1299 ці 1300—1922]. Заснавальнік Асман І [1299 ці 1300 — 1324].
Сулейман І Кануні, Селім III, Махмуд II, Абдул-Хамід II. Апошні асманскі султан Мехмед VI Вахідэдзін [1918—22] уцёк з Турцыі пасля ліквідацыі султаната (1.11.1922). З ліквідацыяй халіфата (3.3.1924) усе члены дынастыі выгнаны з краіны.
2) Турэцкае насельніцтва Асманскай імперыі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
[ад
старая назва туркаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
«новыя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«Новыя
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Асма́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Асма́н | ||
| Асма́на | Асма́наў | |
| Асма́ну | Асма́нам | |
| Асма́на | Асма́наў | |
| Асма́нам | Асма́намі | |
| Асма́не | Асма́нах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асма́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| асма́н | ||
| асма́на | асма́наў | |
| асма́ну | асма́нам | |
| асма́на | асма́наў | |
| асма́нам | асма́намі | |
| асма́не | асма́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
атама́ны
(
тое, што і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)