апаўза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апаўза́ю апаўза́ем
2-я ас. апаўза́еш апаўза́еце
3-я ас. апаўза́е апаўза́юць
Прошлы час
м. апаўза́ў апаўза́лі
ж. апаўза́ла
н. апаўза́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час апаўза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

апаўза́ць I несов. (о земле) ополза́ть; см. апаўзці́ I

апаўза́ць II несов., см. абпаўза́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаўза́ць (вакол чаго-н.) herúmkriechen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апаўзці́, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; апо́ўз, апаўзла́, -ло́; -зі́; зак.

1. Спаўзці ўніз (ад цяжару), асесці.

Апаўзла зямля на беразе ракі.

2. Тое, што і абпаўзці.

|| незак. апаўза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і апо́ўзваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апаўза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апаўза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апаўзаць — апаўзці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ополза́ть​I несов. апаўза́ць, асо́ўвацца, аб’язджа́ць, асяда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ополза́ть​II несов. (кругом чего-л.) абпаўза́ць, апаўза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

osuwać się

незак. асоўвацца, апаўзаць, спаўзаць, апускацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оплыва́ть​I несов.

1. (становиться одутловатым) азыза́ць, ацяка́ць;

2. (о свече) аплыва́ць;

3. (сползать) апаўза́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)