Verbum

анлайнавы слоўнік

анда́нтэ

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анда́нтэ (спец.).

1. прысл. Сярэднепавольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. у знач. наз., нескл., н. Музычны твор або частка яго ў такім тэмпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анда́нтэ

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
анда́нтэ	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

анда́нтэ муз.

1. нареч. анда́нте;

2. сущ., нескл., ср. анда́нте

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Андантэ (муз.) 10/391

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

анда́нтэ,

1. прысл. Сярэдне-павольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца ў сярэдне-павольным тэмпе.

[Іт. andante.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анда́нтэ

(іт. andante)

1) муз. умерана павольны тэмп, больш хуткі, чым адажыо, але павольнейшы за анданціна;

2) музычны твор або яго частка ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анда́нте муз.

1. нареч. анда́нтэ;

2. сущ. анда́нтэ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

andante [ænˈdænteɪ] n. mus. анда́нтэ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анданці́на,

1. прысл. Некалькі хутчэй, чым андантэ.

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца хутчэй, чым у сярэднепавольным тэмпе.

[Іт. andantino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)