альбумі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. альбумі́н альбумі́ны
Р. альбумі́ну альбумі́наў
Д. альбумі́ну альбумі́нам
В. альбумі́н альбумі́ны
Т. альбумі́нам альбумі́намі
М. альбумі́не альбумі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

альбумі́н, -ну м., хим. альбуми́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

альбумі́н, ‑у, м.

Спец. Просты бялок, які раствараецца ў вадзе. Малочны альбумін. Крывяны альбумін.

[Ад лац. albumen, albuminis — бялок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

альбумі́н м хім Albumín n -(e)s, -e, Éiweißstoff m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

альбуми́н хим. альбумі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

albumen [ˈælbjumɪn] n. biol. альбумі́н, бяло́к; бяло́к я́йка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

albumin

[ælbˈju:mən]

n. Chem.

альбумі́н -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лактаальбумі́ны

(ад лакта + альбумін)

простыя прыродныя бялкі (альбуміны), якія змяшчаюцца ў малацэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

albuminize

[ælbˈju:mɪnaɪz]

v.t.

1) ператвара́ць у альбу́мін

2) пакрыва́ць бялко́вым раство́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

albumen

[ælbˈju:mən]

n.

1) бяло́к яйка́

2) Chem. альбу́мін -а m., бяло́к -ка́ m., бялко́вае рэ́чыва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)