алма́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алма́зны алма́зная алма́знае алма́зныя
Р. алма́знага алма́знай
алма́знае		 алма́знага алма́зных
Д. алма́знаму алма́знай алма́знаму алма́зным
В. алма́зны (неадуш.)
алма́знага (адуш.)		 алма́зную алма́знае алма́зныя (неадуш.)
алма́зных (адуш.)
Т. алма́зным алма́знай
алма́знаю		 алма́зным алма́знымі
М. алма́зным алма́знай алма́зным алма́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

алма́зны алма́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алма́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алмазу (у 1 знач.). Алмазныя россыпы. Алмазны бляск. // Зроблены з алмазу (алмазаў); упрыгожаны алмазам. Алмазныя каралі. Алмазная шпілька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алма́зны diamánten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

алма́з, -а і -у, м.

1. -у. Празрысты каштоўны камень, які сваім бляскам і цвёрдасцю перавышае ўсе іншыя мінералы; крыштальная кубічная мадыфікацыя самароднага чыстага вугляроду.

2. -а. Інструмент для рэзання шкла ў выглядзе вострага тонкага кавалка гэтага каменя, устаўленага ў ручку; шкларэз.

|| прым. алма́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АЛМА́ЗНЫ ІНСТРУМЕ́НТ,

інструмент, рэжучая частка якога складаецца з часцінак прыродных ці сінт. алмазаў. Адрозніваюць алмазны інструмент абразіўны, зроблены з алмазных парашкоў на арган. ці метал. звязках (шліфавальныя кругі, хоны, брускі, пілкі), і з алмазных крышталёў (разцы, свердлы, шкларэзы, гравіравальныя іголкі, наканечнікі для цвердамераў, каронкі, долаты, расшыральнікі, брускі, правільныя алоўкі і ролікі). Выкарыстоўваецца для апрацоўкі цвёрдых сплаваў, металаў, шкла, кварцу, жалезабетону, для бурэння свідравін і праўкі шліфавальных кругоў. Забяспечвае высокую якасць апрацоўкі.

т. 1, с. 264

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АЛМА́ЗНЫ СІНДЫКА́Т,

міжнародная манаполія па збыце прыродных і сінтэтычных алмазаў, Засн. ў 1892, аб’ядноўвае ПАР, Заір, Танзанію, Намібію і інш. Кантралюе 60—65% збыту алмазаў. Вядучая роля ў алмазным сіндыкаце належыць кампаніі «Дэ Бірс кансалідэйтэд майнс».

т. 1, с. 264

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

алма́зный алма́зны, дыяме́нтавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́іск, ‑а, м.

Месца распрацоўкі каштоўнага выкапня. Залатыя прыіскі. Алмазны прыіск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дыяме́нтавы ’дыяментавы, алмазны’ (БРС). Слова гэта зафіксавана ў ст.-бел. мове: диаментовый ’тс’ (гл. Булыка, Запазыч., 95). Як і дыа́мент, дыяме́нт таксама запазычаны з польск. мовы (польск. diamentowy).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)