адпла́чваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпла́чваю адпла́чваем
2-я ас. адпла́чваеш адпла́чваеце
3-я ас. адпла́чвае адпла́чваюць
Прошлы час
м. адпла́чваў адпла́чвалі
ж. адпла́чвала
н. адпла́чвала
Загадны лад
2-я ас. адпла́чвай адпла́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпла́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпла́чваць несов.

1. отпла́чивать;

2. отпла́чивать, мстить;

1, 2 см. адплаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпла́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны; зак., каму чым.

1. Аддзячыць, узнагародзіць за што-н. (клопат, працу і пад.).

А. людзям дабром за дабро.

2. Зрабіць што-н. у адказ на чый-н. учынак.

А. ворагам за ўсе нягоды.

3. перан. Адпомсціць за крыўду, злачынства.

А. крыўдзіцелю.

◊

Адплаціць той жа манетай — адказаць такімі ж адносінамі.

|| незак. адпла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адпла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адплаці́ць, адпла́чваць

1. (аддзячыць) vergélten* vt;

2. (адпомсціць) sich revanchieren [-vã´ʃi:-]; héimzahlen vt, Ráche néhmen*;

адплаці́ць каму-н за паслугу mit j-m ábrechnen, éinen Gégendienst léisten, sich revanchíeren;

◊

адплаці́ць той жа мане́тай mit gléicher Münze héimzahlen;

адплаці́ць тым жа Gléiches mit Gléichem vergélten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отпла́чивать несов. адпла́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпла́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адплаціцца.

2. Зал. да адплачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

avenge [əˈvendʒ] v. по́мсціць, адпла́чваць; адпо́мсціць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адгаджа́ць

‘адплачваць каму-небудзь за што-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адгаджа́ю адгаджа́ем
2-я ас. адгаджа́еш адгаджа́еце
3-я ас. адгаджа́е адгаджа́юць
Прошлы час
м. адгаджа́ў адгаджа́лі
ж. адгаджа́ла
н. адгаджа́ла
Загадны лад
2-я ас. адгаджа́й адгаджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адгаджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wíedervergelten

* vt адпла́чваць (за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)