адпачну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

Тое, што і адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпачну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпачну́ адпачнё́м
2-я ас. адпачне́ш адпачняце́
3-я ас. адпачне́ адпачну́ць
Прошлы час
м. адпачну́ў адпачну́лі
ж. адпачну́ла
н. адпачну́ла
Загадны лад
2-я ас. адпачні́ адпачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпачну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпачну́ць сов., см. адпачы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпачну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Тое, што і адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запачы́ць

‘адпачнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запачну́ запачнё́м
2-я ас. запачне́ш запачняце́
3-я ас. запачне́ запачну́ць
Прошлы час
м. запачы́ў запачы́лі
ж. запачы́ла
н. запачы́ла
Загадны лад
2-я ас. запачні́ запачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час запачы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супачы́нуць

‘супачыць, адпачнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. супачы́ну супачы́нем
2-я ас. супачы́неш супачы́неце
3-я ас. супачы́не супачы́нуць
Прошлы час
м. супачы́нуў супачы́нулі
ж. супачы́нула
н. супачы́нула
Загадны лад
2-я ас. супачы́нь супачы́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час супачы́нуўшы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спачну́ць

‘спачыць, адпачнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спачну́ спачнё́м
2-я ас. спачне́ш спачняце́
3-я ас. спачне́ спачну́ць
Прошлы час
м. спачну́ў спачну́лі
ж. спачну́ла
н. спачну́ла
Загадны лад
2-я ас. спачні́ спачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спачну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпачы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпачну́ адпачнё́м
2-я ас. адпачне́ш адпачняце́
3-я ас. адпачне́ адпачну́ць
Прошлы час
м. адпачы́ў адпачы́лі
ж. адпачы́ла
н. адпачы́ла
Загадны лад
2-я ас. адпачні́ адпачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пако́й 1 ’спакой’ (Нас., Бяльк.). Гл. спакой.

Пако́й 2 ’асобнае памяшканне для жылля ў кватэры, доме, адгароджанае сценамі, перагародкамі’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., Янк. 2, Шат.). Агульнаслав. і прасл. pokojь ’мір, цішыня’ (гл. спакой); значэнне ’пакой’ развілося ва ўсх.-слав. мовах, а таксама ў польск. і чэш., першапачаткова — аддзеленае памяшканне, дзе можна адпачнуць, мець спакой (гл. Махэк, 468).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рабо́та, -ы, ДМ -бо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

1. Праяўленне, ажыццяўленне якой-н. дзейнасці; дзейнасць, праца чаго-н.

Пасля работы хацелася адпачнуць.

Р. матора машыны.

Р. сэрца.

2. Кола заняткаў, справа; пэўны род дзейнасці.

У яго работы — непачаты край.

Фізічная р.

Грамадская р.

3. Служба, праца ў якой-н. установе, на якім-н. прадпрыемстве.

Паступіць на работу.

Сумяшчаць работу з вучобай.

4. мн. Дзейнасць па стварэнні, вырабе, апрацоўцы чаго-н.

Сельскагаспадарчыя работы.

Унутраныя работы ў новым доме.

5. Прадукт працы, выраб, твор.

Выстаўка работ мастака.

Друкаваная р.

6. Тое, што знаходзіцца ў працэсе апрацоўкі, дапрацоўкі.

Прынесці работу дадому.

7. Якасць або спосаб выканання чаго-н.

Замок кавальскай работы.

8. Фізічная велічыня, якая колькасна характарызуе змены пры ператварэнні аднаго віду энергіі ў другі.

Адзінка вымярэння работы.

◊

Пусціць у работу — даць прымяненне чаму-н.

|| памянш.-ласк. рабо́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 2, 5 і 7 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)