спачну́ць

‘спачыць, адпачнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спачну́ спачнё́м
2-я ас. спачне́ш спачняце́
3-я ас. спачне́ спачну́ць
Прошлы час
м. спачну́ў спачну́лі
ж. спачну́ла
н. спачну́ла
Загадны лад
2-я ас. спачні́ спачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спачну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)