супачы́нуць
‘супачыць, адпачнуць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| супачы́ну | супачы́нем | |
| супачы́неш | супачы́неце | |
| супачы́не | супачы́нуць | |
| Прошлы час | ||
| супачы́нуў | супачы́нулі | |
| супачы́нула | ||
| супачы́нула | ||
| Загадны лад | ||
| супачы́нь | супачы́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| супачы́нуўшы | ||
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)