адо́ранасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адо́ранасць
Р. адо́ранасці
Д. адо́ранасці
В. адо́ранасць
Т. адо́ранасцю
М. адо́ранасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адо́ранасць ж. одарённость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адо́ранасць, ‑і, ж.

Якасць адоранага; таленавітасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДО́РАНАСЦЬ,

індывідуальная своеасаблівасць задаткаў чалавека, якая забяспечвае патэнцыяльныя магчымасці і дазваляе дасягнуць значных поспехаў у пэўнай галіне дзейнасці. Залежыць ад біялагічна вызначаных прычын (уласцівасцяў мозга, нервовай сістэмы і інш.). Высокая ступень спецыяльнай адоранасці — талент. Тэрмінам «агульная адоранасць» вызначаюць адоранасць інтэлектуальную — праяўленне здольнасцей у рознай сферы дзейнасці. Звычайна адоранасць праяўляецца на ранніх этапах узроставага развіцця, у т. л. і праз якасці характару, асаблівасці сну, актыўнасці. Рэалізацыя адоранасці залежыць: ад адпаведных абставін жыцця, спец. навучання і выхавання; запатрабавання з боку грамадства; самарэалізацыі (самавыхавання) асобы.

Літ.:

Лейтес Е.С. Способности и одарённость в детские годы. М., 1984;

Одарённые дети: Пер. с англ. М., 1991;

Леви В. Нестандартный ребёнок. 3 изд. Хабаровск, 1990.

Т.У.Васілец.

т. 1, с. 126

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адо́раны, -ая, -ае.

Здольны да чаго-н., таленавіты.

А. хлопец.

|| наз. адо́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адаро́насць ж., см. адо́ранасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ге́ній

‘самая высокая адоранасць чалавека’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ге́ній
Р. ге́нію
Д. ге́нію
В. ге́ній
Т. ге́ніем
М. ге́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

одарённость адо́ранасць, -ці ж., здо́льнасць, -ці ж., таленаві́тасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

endowment [ɪnˈdaʊmənt] n.

1. дар, ахвярава́нне (на ўтрыманне школы, каледжа або іншай установы)

2. fml адо́ранасць, (прыро́джаная) здо́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

та́лент м. Talént n -s, -e; Begábung f -, -en (адоранасць);

прыро́дны та́лент Natúrtalent n;

◊

закапа́ць свой та́лент sein Licht únter den Schéffel stéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)