адмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Інструмент у выглядзе кручка, якім можна адамкнуць замок.

Універсальная а.

2. перан. Безадмоўны, надзейны спосаб (неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмы́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адмы́чка адмы́чкі
Р. адмы́чкі адмы́чак
Д. адмы́чцы адмы́чкам
В. адмы́чку адмы́чкі
Т. адмы́чкай
адмы́чкаю		 адмы́чкамі
М. адмы́чцы адмы́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адмы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Інструмент, якім замест ключа можна адамкнуць замок. — Прабуй адмычкі, — сказаў Уладзік. Мэндрык забразгаў вязкай дробных жалезін і пачаў прабаваць імі замок. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмы́чка ж Náchschlüssel m -s, -; Díetrich m -(e)s, -s (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отмы́чка адмы́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skeleton key [ˈskelɪtnˌki:] n. адмы́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skeleton key

адмы́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wytrych

м. адмычка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Díetrich

m -s, -e адмы́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchschlüssel

m -s, -s адмы́чка, дадатко́вы ключ

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)