адмы́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адмы́чка адмы́чкі
Р. адмы́чкі адмы́чак
Д. адмы́чцы адмы́чкам
В. адмы́чку адмы́чкі
Т. адмы́чкай
адмы́чкаю		 адмы́чкамі
М. адмы́чцы адмы́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)