назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| адмо́ўнасці | |
| адмо́ўнасці | |
| адмо́ўнасцю | |
| адмо́ўнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| адмо́ўнасці | |
| адмо́ўнасці | |
| адмо́ўнасцю | |
| адмо́ўнасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1.
2. предосуди́тельность;
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць адмоўнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмо́ўны, -ая, -ае.
1. Які змяшчае ў сабе адмаўленне.
2. Дрэнны, варты асуджэння.
3. У матэматыцы: які ўяўляе сабой велічыню, узятую са знакам мінус, меншую за нуль.
4. Суадносны з такім відам электрычнасці, матэрыяльныя часціцы якога з’яўляюцца электронамі (
5. Які паказвае на адсутнасць чаго
6. Неадабральны, асуджальны.
7. у
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отрица́тельность
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предосуди́тельность зага́ннасць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Нячы́м ’ніж, чым’: Лепш жонка першая, нячым тая другая (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)