адбіва́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адбіва́льнік адбіва́льнікі
Р. адбіва́льніка адбіва́льнікаў
Д. адбіва́льніку адбіва́льнікам
В. адбіва́льнік адбіва́льнікі
Т. адбіва́льнікам адбіва́льнікамі
М. адбіва́льніку адбіва́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбіва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для адбівання светлавых, цеплавых і інш. праменяў, хваль і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбіва́льнік м., тех. отража́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбіва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для адбівання светлавых, цеплавых і інш. праменяў, хваль. Адбівальнік нейтронаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбіва́льнік м. тэх. Rückstrahler m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Адбівальнік нейтронаў 1/94, 207, 555

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

отража́тель физ. адбіва́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэфле́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфле́ктарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́чка ж., тех. отсе́чка;

а. па́ры — отсе́чка па́ра;

○ а.-адбіва́льнік — воен. отсе́чка-отража́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Rückstrahler

m -s, -

1) адбіва́льнік, рэфле́ктар

2) стоп-сігна́л (аўтамабіля)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)