адбіва́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для адбівання светлавых, цеплавых і інш. праменяў, хваль. Адбівальнік нейтронаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)