аб’ё́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’ё́м аб’ё́мы
Р. аб’ё́му аб’ё́маў
Д. аб’ё́му аб’ё́мам
В. аб’ё́м аб’ё́мы
Т. аб’ё́мам аб’ё́мамі
М. аб’ё́ме аб’ё́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аб’ём, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Велічыня чаго-н., выражаная ў кубічных адзінках (у даўжыню, вышыню і шырыню).

А. памяшкання.

2. перан. Наогул велічыня, колькасць, змест чаго-н. з пункту гледжання памераў, саставу.

Вялікі а. работы.

А. ведаў.

|| прым. аб’ёмны, -ая, -ае (да 1 знач.).

|| наз. аб’ёмнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’ём, -му м. объём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’ём, ‑у, м.

1. Велічыня прадмета, выражаная ў кубічных адзінках. Аб’ём геаметрычнага цела. Аб’ём каўша — 0,6 кубаметра. Аб’ём грудной клеткі.

2. перан. Змест чаго‑н. з пункту гледжання памераў, саставу, колькасці і пад. Па аб’ёму матэрыял быў пасільны для вучняў. Аб’ём работ. Аб’ём вытворчасці. Аб’ём патрабаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБ’ЁМ,

адна з колькасных характарыстык геам. цела; вымяраецца колькасцю змешчаных у целе кубаў з рабром, роўным адзінцы даўжыні. Для вымярэння аб’ёму складаных цел яны змяшчаюцца ў прамавугольны паралелепіпед, які разбіваецца плоскасцямі, паралельнымі яго граням, на n кубаў з рабром A.

Няхай Vn — сума аб’ёму кубаў, якія цалкам змяшчаюцца ў целе, а Wn — сума аб’ёму кубаў, што маюць хаця б адзін пункт цела. Калі граніцы V=limVn і W=limWn пры бязмежным змяншэнні A да O супадаюць, то іх агульнае значэнне V вызначае аб’ём цела. Адзінка аб’ёму ў СІ м³.

т. 1, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аб’ём м Úmfang m -s; матэм Ráuminhalt m -(e)s; Volúmen [vo-] n -s, - і -mina (скар V);

агу́льны аб’ём Gesámtvolumen n;

аб’ёмам з адзі́н літр mit éinem Fássungsvermögen von éinem Líter;

аб’ём ве́даў Úmfang des Wíssens, Wíssensschatz m -es;

аб’ём вы́пушчанай праду́кцыі эк Output [´aʊtpʊt] m -s;

аб’ём па́мяці камп Spéicherkapazität f -;

чы́сты аб’ём падатко́вых паступле́нняў фін, эк réines Stéuereinnahmevolumen n -s;

аб’ём по́пыту эк Náchfragevolumen;

чы́сты аб’ём трансфе́ртных плацяжо́ў фін Néttotransfer , -s;

аб’ём паво́дле ко́штаў камерц wértmäßiger Úmfang;

ва ўсім аб’ёме in vóllem Úmfang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Аб’ём (БРС) < рус. объём. Запазычанне XX ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́та-аб’ём

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́та-аб’ём не́та-аб’ёмы
Р. не́та-аб’ёму не́та-аб’ёмаў
Д. не́та-аб’ёму не́та-аб’ёмам
В. не́та-аб’ём не́та-аб’ёмы
Т. не́та-аб’ёмам не́та-аб’ёмамі
М. не́та-аб’ёме не́та-аб’ёмах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рабочы аб’ём

т. 13, с. 187

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБ’ЁМ УДЗЕ́ЛЬНЫ рэчыва, фізічная велічыня (v), якая вызначаецца адносінамі аб’ёму V цела да яго масы m; адваротная шчыльнасці. Для аднароднага рэчыва v = V/m. Адзінка аб’ёму ўдзельнага ў СІ 1 м³/кг.

т. 1, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)