аб’ё́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’ё́м аб’ё́мы
Р. аб’ё́му аб’ё́маў
Д. аб’ё́му аб’ё́мам
В. аб’ё́м аб’ё́мы
Т. аб’ё́мам аб’ё́мамі
М. аб’ё́ме аб’ё́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’ём, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Велічыня чаго-н., выражаная ў кубічных адзінках (у даўжыню, вышыню і шырыню).

А. памяшкання.

2. перан. Наогул велічыня, колькасць, змест чаго-н. з пункту гледжання памераў, саставу.

Вялікі а. работы.

А. ведаў.

|| прым. аб’ёмны, -ая, -ае (да 1 знач.).

|| наз. аб’ёмнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’ём, -му м. объём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’ём, ‑у, м.

1. Велічыня прадмета, выражаная ў кубічных адзінках. Аб’ём геаметрычнага цела. Аб’ём каўша — 0,6 кубаметра. Аб’ём грудной клеткі.

2. перан. Змест чаго‑н. з пункту гледжання памераў, саставу, колькасці і пад. Па аб’ёму матэрыял быў пасільны для вучняў. Аб’ём работ. Аб’ём вытворчасці. Аб’ём патрабаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аб’ём 1/21

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АБ’ЁМ,

адна з колькасных характарыстык геам. цела; вымяраецца колькасцю змешчаных у целе кубаў з рабром, роўным адзінцы даўжыні. Для вымярэння аб’ёму складаных цел яны змяшчаюцца ў прамавугольны паралелепіпед, які разбіваецца плоскасцямі, паралельнымі яго граням, на n кубаў з рабром A.

Няхай Vn — сума аб’ёму кубаў, якія цалкам змяшчаюцца ў целе, а Wn — сума аб’ёму кубаў, што маюць хаця б адзін пункт цела. Калі граніцы V=limVn і W=limWn пры бязмежным змяншэнні A да O супадаюць, то іх агульнае значэнне V вызначае аб’ём цела. Адзінка аб’ёму ў СІ м³.

т. 1, с. 21

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аб’ём м. Úmfang m -s; матэм. Ráuminhalt m -(e)s; Volúmen [vo-] n -s, - і -mina (скар. V);

агу́льны аб’ём Gesámtvolumen n;

аб’ёмам з адзі́н літр mit éinem Fássungsvermögen von éinem Líter;

аб’ём ве́даў Úmfang des Wíssens, Wíssensschatz m -es;

аб’ём вы́пушчанай праду́кцыі эк. Output [´aʊtpʊt] m -s;

аб’ём па́мяці камп. Spéicherkapazität f -;

чы́сты аб’ём падатко́вых паступле́нняў фін., эк. réines Stéuereinnahmevolumen n -s;

аб’ём по́пыту эк. Náchfragevolumen;

чы́сты аб’ём трансфе́ртных плацяжо́ў фін. Néttotransfer , -s;

аб’ём паво́дле ко́штаў камерц. wértmäßiger Úmfang;

ва ўсім аб’ёме in vóllem Úmfang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Аб’ём (БРС) < рус. объём. Запазычанне XX ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́та-аб’ём

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́та-аб’ём не́та-аб’ёмы
Р. не́та-аб’ёму не́та-аб’ёмаў
Д. не́та-аб’ёму не́та-аб’ёмам
В. не́та-аб’ём не́та-аб’ёмы
Т. не́та-аб’ёмам не́та-аб’ёмамі
М. не́та-аб’ёме не́та-аб’ёмах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Малекулярны аб’ём 1/57

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)