Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абудзі́цца, абуджуся, абудзішся, абудзіцца; зак.
1. Перастаць спаць, прачнуцца. Абудзілася Вера ад лёгкага стуку ў акно.Паслядовіч.Узяўся [Міхалка] за ключ. Павярнуў раз і абамлеў: ключ.. так загрымеў, што напэўна ўсе абудзілася.Колас.
2.перан. Перастаць быць спакойным, напоўніцца чым‑н. Барсукова Гара, дзе вызначана было чатырыста пнёў лесу на школу, маўклівая і па-зімоваму сумная, аднае раніцы абудзілася вясёлым гоманам.Крапіва.// Вярнуцца да жыцця, дзейнасці, аднавіць жыццёвыя працэсы. Прырода абудзілася да новага жыцця.Мурашка.
3.перан. Узнікнуць, выявіцца (пра пачуцці, уласцівасці, якасці). — От, паненачка, набраліся б вы з панічом, далібог, — з жарам і зусім іншым тонам прамовіла бабка, і ў ёй адразу абудзілася жанчына-свацця.Колас.[Іван] спазнаў ужо прыхільную лагоднасць.. [Джулінай] душы, да якой міжвольна памкнуўся і сам, і ў ім абудзілася даўно ўжо не адчуваная патрэба ў шчырасці.Быкаў.
4.перан. Ачнуцца. Сход абудзіўся ад маўчанкі і ўспыхнуў смехам.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абудзі́цца
1. (прачнуцца) erwáchen vi (s), áufwachen vi (s); wach wérden;
2.перан. rége wérden; erwáchen vi (s); sich belében (ажывіцца)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пробуди́ться
1. прачну́цца, мног. папрачына́цца, абудзі́цца;
2.перен.абудзі́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)