абу́-дабі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абу́-дабі́йскі абу́-дабі́йская абу́-дабі́йскае абу́-дабі́йскія
Р. абу́-дабі́йскага абу́-дабі́йскай
абу́-дабі́йскае
абу́-дабі́йскага абу́-дабі́йскіх
Д. абу́-дабі́йскаму абу́-дабі́йскай абу́-дабі́йскаму абу́-дабі́йскім
В. абу́-дабі́йскі (неадуш.)
абу́-дабі́йскага (адуш.)
абу́-дабі́йскую абу́-дабі́йскае абу́-дабі́йскія (неадуш.)
абу́-дабі́йскіх (адуш.)
Т. абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскай
абу́-дабі́йскаю
абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскімі
М. абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскай абу́-дабі́йскім абу́-дабі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Абу́а́бі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Абу́а́бі
Р. Абу́а́бі
Д. Абу́а́бі
В. Абу́а́бі
Т. Абу́а́бі
М. Абу́а́бі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абу́-даби́йский абу́-дабі́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абу́а́би г. Абу́а́бі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ідрысі Абу

т. 7, с. 166

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рудакі Абу

т. 13, с. 426

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Абу́а́бі м нескл bu Dhabi [-´dɑ:-] n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

АБУ́А́БІ,

Абу-Забі, горад, сталіца Аб’яднаных Арабскіх Эміратаў і эмірата Абу-Дабі. 328 тыс. ж. (1992). Размешчаны на прыбярэжным востраве Персідскага зал., які злучаны з мацерыком дамбамі і мастамі. Буйны прамысл., культ. і гандл. цэнтр, другі па велічыні порт краіны. Вузел аўтадарог. Міжнар. аэрапорт. Цэнтр нафтаздабычы. Нафтаперапр. і газаперапр. прам-сць; цэментны, металургічны, пластмасавых труб з-ды; прадпрыемства па апрасненні вады. Суднабудаванне. Рыбалоўства.

т. 1, с. 47

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБУ́ НУВА́С

(паміж 747 і 762, г. Ахваз, Іран — паміж 813—815),

арабскі паэт. Жыў пры двары абасідскіх халіфаў у Багдадзе. Адзін з герояў кн. «Тысяча і адна ноч». Пісаў хвалебныя прыдворныя касыды, пародыі на традыц. жанры араб. паэзіі і багаслоўскія хадысы. Праціўнік бедуінскага «псеўдакласіцызму», распрацоўваў новыя тэмы і сюжэты (гарадское жыццё, забароненае ісламам віно, паляванне і інш.). Аўтар лірычных імправізацый, што апяваюць каханне і пачуццёвыя ўцехі (цыкл «Хамрыят»), богазневажальных і прасякнутых духам аскетызму вершаў (цыкл «Зухдзіят»), сатыраў, пяшчотных вытанчаных песень, прысвечаных нявольніцы Джынане. У яго вершах сустракаюцца імёны іранскіх гіст. і фальклорных герояў, апісанне звычаяў і традыцый зараастрызму.

Літ.:

Шидфар Б.Я. Абу Нувас. М., 1978.

т. 1, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБУ́ МУСЛІ́М

(каля 727—755),

кіраўнік паўстання 747—750 у Харасане супраць Амеядаў, якое прывяло да ўлады Абасідаў. У юнацтве быў рабом. Пасля рашаючай перамогі над амеядскім войскам у 750 на р. Вялікі Заб — намеснік Харасана. Забіты па загадзе абасідскага халіфа Мансура.

т. 1, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)