тэатр абсурду

т. 16, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБСУ́РДУ ДРА́МА,

плынь зах.-еўрап. авангардысцкай драматургіі і тэатра 1950—60-х г., дзе паняцце «абсурд» з’яўляецца асн. атрыбутам рэчаіснасці, якая ў выніку агульнага крызісу ідэалогіі постіндустрыяльнага грамадства часам траціць унутр. сэнс і становіцца ірацыянальнай. Тэрмін «абсурду драма» ўзнік пасля парыжскіх прэм’ер п’ес Э.Іанеска «Лысая спявачка» (1950) і С.Бекета «У чаканні Гадо» (1952). У іх выявіліся асн. рысы абсурду драмы: гратэскна-камічная дэманстрацыя бессэнсоўнасці формаў (у т. л. моўных), у якіх праходзіць паўсядзённае жыццё «сярэдняга» чалавека, а таксама метафарычная перадача яго шокавага стану, калі ён разумее, што вырвацца з гэтых жорсткіх ціскоў немагчыма.

т. 1, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абсу́рд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсу́рд
Р. абсу́рду
Д. абсу́рду
В. абсу́рд
Т. абсу́рдам
М. абсу́рдзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсу́рд, -у, М -дзе, м.

Недарэчнасць, бязглуздзіца.

Дайсці да абсурду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсу́рд, ‑у, М ‑дзе, м.

Недарэчнасць, бязглуздзіца, лухта. Давесці сваю думку да абсурду.

[Лац. absurdum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́рд м. Únsinn m -(e)s; Wídersinn m;

даве́сці да абсу́рду ad absúrdum führen; ins Únsinnige verkéhren;

дайсці́ да абсу́рду sich zu éiner Absurdität [ins Absúrde] verstéigen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дописа́ться разг.

1. (пером) дапіса́цца;

дописа́ться до абсу́рда дапіса́цца да абсу́рду;

2. (кистью) дамалява́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

договори́ться сов.

1. (условиться) дагавары́цца, дамо́віцца;

2. в др. знач. дагавары́цца;

договори́ться до абсу́рда дагавары́цца да абсу́рду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ad absúrdum

: ~ führen

1) даво́дзіць да абсу́рду

2) матэм. дака́зваць ад проці- ле́глага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дагавары́цца

1. гл. дамoвіцца;

2. (дайсці да крайнасці) sich verstéigen* (да чаго-н zu D);

дагавары́цца да абсу́рду sich zu éiner Absurdität verstéigen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)