абсмалі́ць¹ гл. смаліць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсмалі́ць² гл. смаліць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсмалі́ць

‘абпаліць, абвугліць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсмалю́ абсма́лім
2-я ас. абсма́ліш абсма́ліце
3-я ас. абсма́ліць абсма́ляць
Прошлы час
м. абсмалі́ў абсмалі́лі
ж. абсмалі́ла
н. абсмалі́ла
Загадны лад
2-я ас. абсмалі́ абсмалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абсмалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсмалі́ць

‘пакрыць смалою’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абсмалю́ абсмо́лім
2-я ас. абсмо́ліш абсмо́ліце
3-я ас. абсмо́ліць абсмо́ляць
Прошлы час
м. абсмалі́ў абсмалі́лі
ж. абсмалі́ла
н. абсмалі́ла
Загадны лад
2-я ас. абсмалі́ абсмалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абсмалі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсмалі́ць I сов., см. асмалі́ць I

абсмалі́ць II сов., см. асмалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсмалі́ць ​1, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., каго-што.

1. Абпальваючы на агні, пазбавіць шчаціння, поўсці і пад. Абсмаліць курыцу.

2. Абвугліць, абпячы паверхню ці канцы чаго‑н. [Сасна:] — Мяне ўсю пасекла асколкамі, абсмаліла агнём, але хлопчыка я зберагла. Карпюк.

абсмалі́ць ​2, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

Пакрыць смалою, прасмаліць. Абсмаліць лодку. Абсмаліць дно ў бочцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсмалі́ць

1. (абпальваць на агні) séngen vt; verséngen vt, ábsengen vt (свінню, птушку і г. д.);

2. (пакрыць смалою) téeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смалі́ць², смалю́, сма́ліш, сма́ліць; сма́лены; незак.

1. каго-што. Апякаць агнём, чымсьці гарачым.

С. пальцы запалкай.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Абдаваць гарачынёй, прыпякаць (пра сонца).

Нясцерпна смаліць сонца.

3. каго-што. Абпальваючы агнём, знішчаць рэштку пуху, шэрсці і пад.

С. свінню.

С. качку.

4. што і без дап. Курыць (разм.).

Цэлы дзень дзед смаліць люльку за люлькай.

|| зак. абсмалі́ць, -смалю́, -сма́ліш, -сма́ліць; -сма́лены (да 1 і 3 знач.) і асмалі́ць, асмалю́, асма́ліш, асма́ліць; асма́лены (да 1 і 3 знач.).

|| наз. смале́нне, -я, н. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смалі́ць¹, смалю́, смо́ліш, смо́ліць; смо́лены; незак., што.

1. Насычаць смалой.

С. канат.

2. Мазаць паверхню чаго-н. смалой.

С. шпалы.

С. лыжы.

|| зак. вы́смаліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены, абсмалі́ць, -смалю́, -смо́ліш, -смо́ліць; -смо́лены і асмалі́ць, асмалю́, асмо́ліш, асмо́ліць; асмо́лены.

|| наз. смале́нне, -я, н. і смо́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асмалі́ць ​1, асмалкі, асмаліш, асмаліць; зак., каго-што.

Тое, што і абсмаліць ​1.

асмалі́ць ​2, асмалю, асмаліш, асмаліць; зак., што.

Тое, што і абсмаліць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)