1. Абхапіць рукамі каго‑, што‑н. Маці абняла свайго сына і пачала яго цалаваць.Чарнышэвіч.Калі паляўнічы пайшоў, Санька абняў Мурзу за шыю і прытуліўся да яго галавы шчакою.Ваданосаў.Любімыя змалку прасторы Рукамі абняў бы Максім.Аўрамчык.// Акінуць позіркам, поглядам. Не хапае ні сілы, Ні маіх задумёных вачэй Стэп абняць І палі залацістыя Спелай пшаніцы.Хведаровіч.
2. Акружыць, ахапіць з розных бакоў. Зялёная агароджа абняла двор. □ Раптам дарогі струну лес векавечны абняў.Танк.Столькі выпала маці кроснаў, Што калі разгарнуць на зямлі У адзін рад іх на травах росных, То яны б увесь свет абнялі.А. Астапенка.//перан. Ахінуць, абвалачы з усіх бакоў. Пажар абняў сяло. □ Усе палі, што за ўзгоркам, абняло агнём: гарэла спелае жыта.Гурскі.
3.перан. Ахапіць, авалодаць кім‑н. (пра пачуцці). Ні мук, ні хвалявання — лясны спакой душу маю абняў.Машара.
•••
(Як) вокам (зрокам, позіркам) абняць — вельмі далёкі, як толькі можна ўбачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абня́ць
1.гл. абдымаць;
2. (пра пажарі г. д.) ergréifen*vt, erfássen vt;
абня́ць по́зіркам überblícken vt, mit den Áugen überflíegen*;
абня́ць кале́ні рука́мі die Hände um die Knie schlíngen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абдыма́цьгл.абняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абніма́цьгл.абняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)