абнаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак.

1. што. Замяніць устарэлае (або папоўніць) чым-н. новым.

А. рэпертуар.

2. каго-што. Надаць чаму-н. новы выгляд, паднавіць.

А. мэблю.

3. што. Упершыню ўжыць, выкарыстаць новую рэч (разм.).

А. набытае паліто.

|| незак. абнаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абнаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абнаўлю́ абно́вім
2-я ас. абно́віш абно́віце
3-я ас. абно́віць абно́вяць
Прошлы час
м. абнаві́ў абнаві́лі
ж. абнаві́ла
н. абнаві́ла
Загадны лад
2-я ас. абнаві́ абнаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абнаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абнаві́ць сов., в разн. знач. обнови́ть;

а. паліто́ — обнови́ть пальто́;

а. мэ́блю — обнови́ть ме́бель;

а. рэпертуа́р — обнови́ть репертуа́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнаві́ць, ‑наўлю, ‑новіш, ‑новіць; зак., што.

1. Паправіўшы, адрамантаваўшы, надаць старому, зношанаму выгляд новага; аднавіць, паднавіць. Абнавіць мэблю ў кватэры. // перан. Зрабіць іншым, новым; адрадзіць, ажывіць. Абнавіць духоўныя сілы. □ [Бедны і Крапіва] не проста напоўнілі традыцыйную байку новым зместам, а абнавілі і самую яе форму. Казека.

2. Папоўніць што‑н., уносячы новае, замяніць устарэлае новым. Абнавіць наглядную агітацыю. Абнавіць склад рэдкалегіі. Абнавіць рэкорд. Абнавіць праграму канцэрта.

3. Разм. Ужыць, выкарыстаць першы раз новую рэч. Абнавіць паліто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнаві́ць

1. ernéuern vt, restauríeren vt; wiederhérstellen vt (будынак і г. д.); áuffrischen vt (веды);

2. разм. (ужыць першы раз) éinweihen vt; zum érsten Mal ánziehen* (пра вопратку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абнавіць, асвяжыць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

обнови́ть сов. абнаві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

Зрабіць зусім іншым, абнавіць, пераўтварыць.

|| незак. перараджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абнаўле́нне ср. обновле́ние; см. абнаві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абнаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абнавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)