абліты - Пошук

аблі́ты

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

аблі́ты

прыметнік, адносны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

аблі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: аблі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

аблі́ты

1. обли́тый;

2. ока́ченный, о́бданный, обли́тый;

1, 2 см. аблі́ць;

◊ як ва́рам а. — сло́вно кипятко́м ошпа́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аблі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблі́ты begóssen; überschüttet (паабліваны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

оплёсканный аблі́ты, аплю́ханы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ока́ченный аблі́ты, мног. паабліва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zlany

зліты; абліты;

zlany potem — абліты потам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́шпаренный разг. вы́вараны, вы́параны, аблі́ты кі́пнем (ва́рам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum