аблі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аблі́ты аблі́тая аблі́тае аблі́тыя
Р. аблі́тага аблі́тай
аблі́тае		 аблі́тага аблі́тых
Д. аблі́таму аблі́тай аблі́таму аблі́тым
В. аблі́ты (неадуш.)
аблі́тага (адуш.)		 аблі́тую аблі́тае аблі́тыя (неадуш.)
аблі́тых (адуш.)
Т. аблі́тым аблі́тай
аблі́таю		 аблі́тым аблі́тымі
М. аблі́тым аблі́тай аблі́тым аблі́тых

Кароткая форма: аблі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)