абду́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абду́ю |
абду́ем |
| 2-я ас. |
абду́еш |
абду́еце |
| 3-я ас. |
абду́е |
абду́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абду́ў |
абду́лі |
| ж. |
абду́ла |
| н. |
абду́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абду́й |
абду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абду́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Аўду́лькі ’агаткі, Antennaria Gaertn.’ (маг., Кіс.), рус. авдульки ’тс’. Збліжана з уласным імем Аўдуля, Аўдулька, памянш. ад Аўдоцця; першапачаткова, магчыма, ад аўдод ’удод’ (бо кветка мае чубок) ці ад дзеяслова абдуць, параўн. іншую назву гэтай расліны — пух (Кіс., 15).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)