абго́ртванне гл. абгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абго́ртванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абго́ртванне абго́ртванні
Р. абго́ртвання абго́ртванняў
Д. абго́ртванню абго́ртванням
В. абго́ртванне абго́ртванні
Т. абго́ртваннем абго́ртваннямі
М. абго́ртванні абго́ртваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абго́ртванне ср.

1. обёртка ж., обвёртка ж.;

2. осыпа́ние; оку́чивание; см. абгарну́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгортваць — абгарнуць і абгортвацца — абгарнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абго́ртванне н. Umwíckeln n -s. Éinwickeln n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абгарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнены і -го́рнуты; зак., каго-што.

1. Абсыпаць чым-н. поўнасцю або часткова.

А. дрэўцы зямлёю.

2. Ахінуць, пакрыць чым-н. з усіх бакоў; укруціць у што-н.

А. дзіця коўдраю.

А. кнігу папераю.

3. перан. Абвалачы, закрыць з усіх бакоў.

Хмары абгарнулі неба.

|| незак. абго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абго́ртванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Úmwicklung, Úmwickelung

f -, -en абмо́тка, абго́ртванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обвора́чивание разг. абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвора́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Páckung

f -, -en

1) упако́ўка

2) тэх. пракла́дка

3) мед. абго́ртванне, уху́тванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

окру́чивание абкру́чванне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср., укру́чванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абвіна́нне, -ння ср.; абмо́тванне, -ння ср.; см. обкру́чивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)