Verbum

анлайнавы слоўнік

абго́ртванне гл. абгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абго́ртванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	абго́ртванне	абго́ртванні
Р.	абго́ртвання	абго́ртванняў
Д.	абго́ртванню	абго́ртванням
В.	абго́ртванне	абго́ртванні
Т.	абго́ртваннем	абго́ртваннямі
М.	абго́ртванні	абго́ртваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абго́ртванне ср.

1. обёртка ж., обвёртка ж.;

2. осыпа́ние; оку́чивание; см. абгарну́ць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абгортваць — абгарнуць і абгортвацца — абгарнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнены і -го́рнуты; зак., каго-што.

1. Абсыпаць чым-н. поўнасцю або часткова.

А. дрэўцы зямлёю.

2. Ахінуць, пакрыць чым-н. з усіх бакоў; укруціць у што-н.

А. дзіця коўдраю.

А. кнігу папераю.

3. перан. Абвалачы, закрыць з усіх бакоў.

Хмары абгарнулі неба.

|| незак. абго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абго́ртванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвора́чивание разг. абвіна́нне, -ння ср., абго́ртванне, -ння ср.; укру́чванне, -ння ср., завіна́нне, -ння ср.; заго́ртванне, -ння ср.; абго́ртванне, -ння ср., абклада́нне, -ння ср., абкла́дванне, -ння ср.; абкру́чванне, -ння ср.; см. обвора́чивать;