абве́траны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абве́траны абве́траная абве́транае абве́траныя
Р. абве́транага абве́транай
абве́транае		 абве́транага абве́траных
Д. абве́транаму абве́транай абве́транаму абве́траным
В. абве́траны (неадуш.)
абве́транага (адуш.)		 абве́траную абве́транае абве́траныя (неадуш.)
абве́траных (адуш.)
Т. абве́траным абве́транай
абве́транаю		 абве́траным абве́транымі
М. абве́траным абве́транай абве́траным абве́траных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́траны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абве́траны абве́траная абве́транае абве́траныя
Р. абве́транага абве́транай
абве́транае		 абве́транага абве́траных
Д. абве́транаму абве́транай абве́транаму абве́траным
В. абве́траны (неадуш.)
абве́транага (адуш.)		 абве́траную абве́транае абве́траныя (неадуш.)
абве́траных (адуш.)
Т. абве́траным абве́транай
абве́транаю		 абве́траным абве́транымі
М. абве́траным абве́транай абве́траным абве́траных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́траны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абве́траны абве́траная абве́транае абве́траныя
Р. абве́транага абве́транай
абве́транае		 абве́транага абве́траных
Д. абве́транаму абве́транай абве́транаму абве́траным
В. абве́траны (неадуш.)
абве́транага (адуш.)		 абве́траную абве́транае абве́траныя (неадуш.)
абве́траных (адуш.)
Т. абве́траным абве́транай
абве́транаю		 абве́траным абве́транымі
М. абве́траным абве́транай абве́траным абве́траных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абве́траны обве́тренный; см. абве́трыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́траны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абветрыць.

2. у знач. прым. Які зазнаў уздзеянне ветру. Палаў заход на парусе далёкім, Абліў віном абветраны граніт. Бядуля.

3. у знач. прым. Агрубелы, шурпаты, пацямнелы ад даўняга знаходжання на ветры, холадзе. Абветраныя, патрэсканыя вусны Ганны, нервова смыкнуўшыся, застылі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́траны wétterhart, wéttergebräunt; rau; verwíttert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

обве́тренный абве́траны, абсі́вераны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асму́жаны, -ая, -ае.

1. Туманны, імглісты; пакрыты смугой.

Асмужаныя далі.

2. Абпалены сонцам; абветраны, загарэлы.

А. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

weather-beaten [ˈweðəˌbi:tn] adj. абве́траны, абсі́вераны; загарэ́лы;

a weather-beaten man загартава́ны чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weather-beaten

[ˈweðər,bi:tən]

adj.

1) загартава́ны ве́трам

2) абве́траны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)