абве́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Тое, што і аб’ява.

А. пра сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абве́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абве́стка абве́сткі
Р. абве́сткі абве́стак
Д. абве́стцы абве́сткам
В. абве́стку абве́сткі
Т. абве́сткай
абве́сткаю		 абве́сткамі
М. абве́стцы абве́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абве́стка ж. объявле́ние ср., оповеще́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абве́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і аб’ява. Абвестка на сцяне дома гаварыла, пра што будзе сход. Чорны.

•••

Абвестка дня — тое, што і парадак дня (гл. парадак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абве́стка ж Ánzeige f -, -n, Bekánntmachung f -, -n; Inserát n -(e)s, -e, Annónce [ɑ´nɔ̃:sə] f -, -n (у друку);

рэкла́мная абве́стка Wérbeanzeige f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Абве́стка ’аб’ява’ (БРС). Наватвор пачатку XX ст. (гл. Гіст. лекс., 255), частковая калька з польск. obwieszczenie (там жа, 256), абвясціць да весць, ведаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

want ad [ˈwɒntæd] n. AmE прыва́тная абве́стка (у газеце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Карталу́шка ’афіша, абвестка’ (КЭС, лаг.), да карта. Словаўтварэнне няяснае,

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

advertisement

[,ædvərˈtaɪzmənt]

n.

абве́стка, рэкля́ма f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ad

[æd]

n., informal

рэкля́мная абве́стка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)