абаро́чвацца гл. абярнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абаро́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абаро́чваюся абаро́чваемся
2-я ас. абаро́чваешся абаро́чваецеся
3-я ас. абаро́чваецца абаро́чваюцца
Прошлы час
м. абаро́чваўся абаро́чваліся
ж. абаро́чвалася
н. абаро́чвалася
Загадны лад
2-я ас. абаро́чвайся абаро́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абаро́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абаро́чвацца несов.

1. опроки́дываться, вали́ться;

2. обора́чиваться, огля́дываться;

3. эк. обора́чиваться, обраща́ться;

4. (о ходе дела, об обстоятельствах) обора́чиваться; см. абярну́цца 4;

5. страд. опроки́дываться, вали́ться, перевора́чиваться; см. абаро́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абярнуцца.

2. Зал. да абарочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́чвацца гл. абярнуцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абярну́цца, абярну́ся, абе́рнешся, абе́рнецца; абярні́ся; зак.

1. Павярнуць галаву, тулава назад, убок, аглянуцца.

А. на знаёмы голас.

2. Паваліцца на бок, перакуліцца; разліцца, высыпацца з перавернутай пасудзіны.

Малако абярнулася.

Воз з сенам абярнуўся.

3. Схадзіць, з’ездзіць куды-н. і вярнуцца назад; справіцца (разм.).

За гадзіну можна два разы а.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Ператварыцца ў новую якасць, змяніцца; нечакана набыць іншы кірунак, сэнс.

Гора абярнулася ў радасць.

Хто ведае, як усё абернецца.

5. кім-чым або ў каго-што. У казках і павер’ях: ператварыцца ў каго-, што-н. пры дапамозе чараў.

А. дрэвам.

6. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зрабіць абарот (пра капітал, грошы).

Капітал абярнуўся ў адзін год.

7. Змяніць веру.

А. ў іншую веру.

|| незак. абаро́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваўкала́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Паводле паданняў — чалавек (часам мярцвяк), здольны абарочвацца ў ваўка; пярэварацень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обёртываться​II несов.

1. (поворачиваться) паваро́чвацца, абаро́чвацца; см. оберну́ться​ 1;

2. страд. паваро́чвацца, абаро́чвацца; см. обёртывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваўкала́к, ‑а, м.

Паводле паданняў — чалавек (часам мярцвяк), здольны абарочвацца ў воўка; пярэварацень. Не адну байку праслухалі.. [маладыя] ад старэйшых начлежнікаў аб розных страхах, аб чарцях і ведзьмах, аб ваўкалаках і мерцвяках. Чарот.

•••

Глядзець ваўкалакам гл. глядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

circulate [ˈsɜ:kjəleɪt] v.

1. цыркулява́ць, хадзі́ць (аб чутках)

2. абаро́чвацца, быць у абарачэ́нні (аб грашах)

3. распаўсю́джваць; распаўсю́джвацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)