абаро́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абаро́тны абаро́тная абаро́тнае абаро́тныя
Р. абаро́тнага абаро́тнай
абаро́тнае		 абаро́тнага абаро́тных
Д. абаро́тнаму абаро́тнай абаро́тнаму абаро́тным
В. абаро́тны (неадуш.)
абаро́тнага (адуш.)		 абаро́тную абаро́тнае абаро́тныя (неадуш.)
абаро́тных (адуш.)
Т. абаро́тным абаро́тнай
абаро́тнаю		 абаро́тным абаро́тнымі
М. абаро́тным абаро́тнай абаро́тным абаро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абаро́тны в разн. знач. оборо́тный;

~ная ста́нцыя — ж.-д. оборо́тная ста́нция;

~ныя фо́нды — фин. оборо́тные фо́нды;

~ная ве́дамасць — бухг. оборо́тная ве́домость;

а. капіта́л — оборо́тный капита́л;

~ныя сро́дкі — оборо́тные сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абаро́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які прызначаны для абароту, знаходзіцца ў абароце (у 3 знач.). Абаротныя сродкі. Абаротны капітал. Абаротны баланс.

2. Які прызначаны для змены напрамку чаго‑н. у адваротны бок. Абаротная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́тны эк Úmlauf-, Úmsatz-;

абаро́тны капіта́л zirkulíerendes Kapitál;

абаро́тныя сро́дкі Úmlaufmittel pl, Betríebsmittel pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абаро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Поўны круг вярчэння.

Кола робіць дзесяць абаротаў у секунду.

2. Асобная частка, стадыя якой-н. дзейнасці, развіцця чаго-н. (спец.).

А. палявых культур.

3. Сукупнасць работ, аперацый, якія складаюць поўны цыкл у выкарыстанні чаго-н. (спец.).

А. вагонаў.

4. Абарачэнне грашовых сродкаў і тавараў для ўзнаўлення, атрымання прыбытку.

А. капіталу.

Пусціць грошы ў а.

Гадавы а.

◊

Узяць у абарот каго (разм.) — аказваць (аказаць) рашучае ўздзеянне на каго-н., прымушаць (прымусіць) весці сябе як належыць.

|| прым. абаро́тны, -ая, -ае (да 3 і 4 знач.).

Абаротныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АБАРО́ТНЫ КАПІТА́Л,

частка пастаяннага прадукцыйнага капіталу, вартасць якога ў працэсе яго вытв. расходавання цалкам пераносіцца на прадукт і цалкам вяртаецца да прадпрымальніка ў грашовай форме ў канцы кожнага кругаабароту капіталу. Да абаротнага капіталу адносіцца капітал, авансаваны на куплю сыравіны, паліва, дапаможных матэрыялаў і інш. прадметаў працы, а таксама пераменны капітал. Абаротны капітал абарачаецца хутчэй за асноўны капітал. Чым большая доля абаротнага капіталу ў авансаваным капітале, тым меншы час абароту ўсяго капіталу і большы прыбытак.

т. 1, с. 15

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

working capital [ˌwɜ:kɪŋˈkæpɪtl] n. econ. абаро́тны капіта́л, абаро́тныя фо́нды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

working capital

абаро́тны капіта́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

floating capital

абаро́тны капіта́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zirkulíerend

a

~es Kapitál — абаро́тны капіта́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)